در آستانه سفر رئیس جمهور به کرمانشاه، نامه محمدرئوف قادری به پزشکیان
به گزارش رخداد غرب به نقل از پایگاه خبری آوای باینگان، دکتر محمدرئوف قادری، عضو هیات رئیسه مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در نامه‌ای به دکتر پزشکیان به مشکلات استان و بالاخص منطقه اورامانات و راهکارهای برون رفت آن پرداخت که در ادامه می خوانید:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
سلام‌علیکم
ضمن احترام و تشکر از توجه ویژه حضرتعالی به مشکلات و علل و عوامل توسعه نیافتگی مناطق محروم کشور خصوصاً “استان کرمانشاه بالاخص منطقه اورامانات” و به پاس اراده، اقدام و تلاشهای شایسته و ستودنی آنجناب و اعضای محترم دولت چهاردهم مبنی بر رفع تبعیض‌ها، نابرابری‌ها و ناترازی‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از جمله: ورود شایستگان اقوام و مذاهب به ساختار سیاسی قدرت و ثروت و در آستانه سفر پر خیر و برکت جنابعالی و هیئت دولت به استان کرمانشاه، پیرو جلسه حضوری کارگروه ویژه سفر به تاریخ ۱۴۰۴/۰۲/۱۳ در ریاست جمهوری با حضور جناب آقای “دکتر جعفر قائم پناه معاونت محترم اجرائی رئیس جمهور” و شرف حضور بزرگان و صاحب نظران حوزه‌های مختلف، لازم است به استحضار برسانم که:
علل و عوامل توسعه نیافتگی استان کرمانشاه خصوصاً منطقه اورامانات (شهرستانهای پاوه، جوانرود، روانسر و ثلاث‌باباجانی) را نمی‌توان جدای از دیگر مناطق مرزنشین کشور تحلیل کرد، یعنی هر آنچه عامل عقب افتادگی این مناطق است، عامل توسعه نیافتگی اورامانات نیز میباشد، اما تفاوت در آن است که تاکنون اورامانات توأم با تبعیض ملی حاکم بر استان کرمانشاه از تبعیض دیگری تحت عنوان تبعیض محلی نیز در رنج بوده است.
مناطق کُردنشین و مرزنشین ایران خصوصاً کرمانشاه و اورامانات علی‌رغم جغرافیای مطلوب و مناسب، در عین حال که از نظر پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی انسانی یکی از سرزمین‌های بسیار غنی میباشد، در همان حال از نظر اقتصادی و رشد و توسعه متوازن و پایدار نیز یکی از مناطق بسیار فقیر کشور است و این سرزمین بسیار زیبا، دلفریب با مردمان سخت‌کوش و فعال در همه عرصه‌های اجتماعی و اقتصادی، متاسفانه هیچگاه نتوانسته از مواهب توسعه پایدار و همه جانبه برخوردار باشد.
فقر، این گره ناگشوده سال‌های درد و رنج مردم؛ و غنا و توسعه، این رؤیای تعبیر ناشده مردمان دیار فراموش شده این مناطق ریشه در کجا دارد؟ مطالعات اقتصادی و آمایش سرزمینی نشان می‌دهد که این سرزمین و مناطق (غرب کشور) از مواهب بسیار غنی اقتصادی از جمله منابع طبیعی و ذخایر زیرزمینی مثل: نفت، گاز، سنگ‌های معدنی مختلف، آب‌های روان و زمین‌های حاصلخیز کشاورزی و باغداری و استعداد بسیار بالای بازرگانی و تجاری برخوردار است و با توجه به مرز مشترک طولانی با عراق و منطقه اقلیم و موقعیت‌های بسیار گرانبها و مناسب گردشگری خصوصاً نیروی انسانی کارآمد و تحصیل کرده، میتواند به قطب صنعتی، کشاورزی،گردشگری و بازرگانی غرب کشور تبدیل شود و ضمن توسعه همه جانبه، موجبات تقویت دیگر مناطق کشور و بالاخص استان کرمانشاه را نیز فراهم نماید. امّا متأسفانه این منطقه به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح و سوءمدیریت‌ها و سوءتدبیرها و عدم جذب و بکارگیری سرمایه‌گذاری‌های مناسب داخلی و خارجی به فراموشی سپرده شده و در گذر سیاست‌های انقباضی و نگاه‌های تنگ‌نظرانه‌ی برخی جریانات از قافله رشد و پیشرفت و توسعه متوازن عقب مانده است.
سئوال اصلی این است که: درحقیقت پیش‌شرط‌های توسعه متوازن در اورامانات و دیگر مناطق کُردنشین و مرزنشین چیست؟ توسعه در معنا و مفهوم آن به رشد و بالندگی در همه عرصه‌های زندگی انسانی اتلاق می‌شود و نتیجه آن پیشرفت، به سوی رفاه اجتماعی و آرامش، آسایش و امنیت روانی جامعه و در نهایت کاهش فقر، بیکاری و نابرابری‌ها و برخورداری از عدالت میباشد. به طور کلی توسعه جریانی است که همه زوایای متفاوت نظام اقتصادی و اجتماعی را دربر می‌گیرد و تلقی ما از مفهوم آن معطوف به همه ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک جامعه بعنوان لازم و ملزوم یکدیگر میباشد.
در یک بررسی اجمالی، پیش شرط‌های توسعه این منطقه با اشاره به موانع و راهکارهای توسعه پایدار، به شرح ذیل ارائه می شود:
۱- اولین پیش شرط توسعه در هر منطقه خصوصاً مناطق مرزنشین، تعریف و یا باز تعریف سیاست‌های استراتژیک نظام سیاسی درخصوص چرائی و چگونگی توسعه در همه عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی این مناطق است و به نظر می‌رسد دولت‌های گذشته برنامه‌ای مدون و استراتژیک برای رشد و تعالی این مناطق یا نداشته و یا در اجرای آن دچار نوعی محدودیت بوده‌اند.
سالها نگاه سیاسی و امنیتی بر زوایای مختلف فعالیت در این مناطق سایه انداخته و مانع از سرمایه‌گذاری‌های اساسی و جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به آن شده است.
لذا برای جبران آن فقط یک راه وجود دارد و آن سرمایه‌گذاری ویژه دولتی و ایجاد یک بستر مناسب سهل و آسان برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی از طرف دولت و حذف نگاه سیاسی و امنیتی غالب بر فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بر این مناطق و به اعتبار دیگر سخن تا زمانی که در مورد یک جامعه سیاسی، تعریف مشخصی در روابط حاکم بر مردمان وجود نداشته باشد و در ضوابط اجرائی جائی برای تفاوت‌های قومی، مذهبی و جغرافیائی در نظر گرفته نشود، چیزی بنام مسئله طرح نمی‌شود تا کسی نیز در اندیشه حل آن باشد. از این رو در نگاه (سیاسی و امنیتی) و (محرومیت و عقب‌ماندگی) یک رابطه علل و معلولی وجود دارد.
۲- یکی دیگر از پیش شرط‌های توسعه، ایجاد و تقویت زیرساخت‌های مناسب با نیازهای مناطق مرزنشین میباشد.
ضروری است زیرساخت‌های اقتصادی آن در بخش‌های مختلف صنعتی، کشاورزی و بازرگانی مانند راه‌های مواصلاتی زمینی، ریلی و هوائی، جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی و ایجاد تسهیلات لازم برای حضور سرمایه‌گذاران و به کار گرفتن سرمایه‌های کوچک محلی خصوصاً سرازیر کردن سرمایه‌گذاری‌های ویژه دولتی به جبران سال‌های محرومیت این مناطق از این سهم عظیم ملی و همچنین ایجاد منطقه آزاد تجاری و صنعتی و ویژه اقتصادی در شهرستانهای مرزی این مناطق و ایجاد تسهیلات اداری و دولتی مانند بخشودگی و معافیت‌های مالیاتی و گمرکی ۱۰ و یا شاید ۲۰ ساله بعنوان محرک و شتاب دهنده و به منظور تشویق سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف صنعتی، کشاورزی و تولیدی یکی از ضروریات بسیار مهم برای توسعه این مناطق میباشد.
۳- افزایش سطح مشارکت و حضور شایستگان و تحصیل‌کردگان این مناطق در ساختار سیاسی قدرت و ثروت یک ضرورت حیاتی است؛ تاکنون سهم ساکنان این خطه در مدیریت‌های کلان کشور و استان به منظور مشارکت در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌ها بسیار اندک و یا حتی در حد صفر بوده است و این مهم یکی از عوامل عقب‌افتادگی و محرومیت این مناطق میباشد. بدیهی است یکی از بزرگترین مشکلات مردمان این دیار عدم توسعه‌یافتگی مناسب و متوازن فراخور استعدادهای انسانی آن و بیکاری بسیار بالا و سرخوردگی جوانان بخصوص تحصیل‌کردگان آن است که تبدیل به یکی از چالش‌ها و معضلات کهنه و قدیمی آن شده و حتی در بعضی از مناطق آن از جمله اورامانات این معضل (بیکاری) در مقاطعی به بیش از ۴۲٪ رسیده و میتواند منشأ بخش عظیمی از بحران‌های اجتماعی و خانودگی و حتی سیاسی باشد.
جناب آقای رئیس جمهور
جنابعالی و اعضای محترم هیئت دولت نیک می‌دانید که: چه ساختار و قاعده‌ای قادر خواهد بود توسعه همه جانبه را به “کرمانشاه” و مناطق مرزنشین از جمله “اورامانات” سرازیر کند؟
امّا اینجانب نیز معروض میدارم که: ایجاد، دوام و پایداری توسعه در هر جامعه‌ای مستلزم دو شرط اساسی است:
نخست: تقویت زیرساخت‌های توسعه و گسترش ظرفیت‌های مادی و معنوی نظام اقتصادی – اجتماعی آن جامعه به جبران کاستی‌ها و کمبود سرمایه‌گذاری‌های گذشته در یک فرایند عدالت محور با “رویکرد تبعیض مثبت” به جهت تقویت بنیان‌های اقتصادی و اجتماعی آن مناطق.
به استناد و تایید آمار رسمی مناطق مرزنشین ایران (کردستان، کرمانشاه، ایلام، آذربایجان غربی، سیستان‌وبلوچستان و ……) و “خصوصاً اورامانات در استان کرمانشاه” جزء فقیرترین و محروم‌ترین مناطق ایران از لحاظ سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی و صنعتی می‌باشند و بدلایل مختلف از جمله سیاست‌های دوگانه قبل از انقلاب و شرایط خاص بعد از انقلاب مانند جنگ تحمیلی و ناامنی‌های اوایل انقلاب و به تبع آن نگاه سیاسی و امنیتی، سرمایه گذاری اساسی در این مناطق صورت نگرفته و سهم سرانه اقتصادی و صنعتی در آن به نسبت دیگر استانها همچون “تهران، اصفهان، خراسان، کرمان، یزد، فارس و…..” بسیار اندک و پایین است و به تبع آن، درآمد سرانه آن نیز به نسبت استانهای برخوردار در رده‌های آخر کشور قرار دارد، زیرا مجموعه صنایع هر استان و منطقه منبع اصلی کارآفرینی و تولید سرمایه و درآمد سرانه ناخالص ملی میباشد.
دوم: آنکه دورنمای فرآیند توسعه براساس نیاز آن جامعه باید محسوس، متصور و قابل ارزیابی و بازبینی باشد. آمارها و حقایق موجود نشان می‌دهد که “مناطق مرزنشین و خصوصاً اورامانات” با توجه به کلیه شاخص‌ها و علی‌رغم امکانات و استعدادهای بالقوه اقتصادی از محرومیت و عقب‌افتادگی مضاعف و ناخواسته‌ای رنج می‌برد، که “البته این توسعه نیافتگی یک بلا و یا تقدیر آسمانی نیست، بلکه زایده عملکرد انسان‌ها، نادرستی سیاست‌ها و ناتوانی مدیریت‌هاست” و تا زمانی که نتوانیم جایگاه استانهای مرزنشین خصوصاً کُردنشین را در کشور و اورامانات را دراستان در فرایند توسعه تعریف کنیم. چگونه می‌توانیم راه‌های رسیدن به این ناکجا‌آباد را مشخص کنیم؟
شاید این تحلیل به ذائقه بعضی‌ها خوش نباشد و بگویند امروز کشور در شرایط حساس تحریم و تورم اقتصادی است. با این شرایط چگونه قادر خواهیم بود به توسعه بیاندیشیم؟
اولاً: توسعه یک فرایندی تدریجی و زمان‌بر است پس اندیشیدن و برنامه‌ریزی کردن برای آن منحصر به زمان و مکان خاصی از جمله دوران تحریم و تورم نیست.
ثانیاً: توسعه یک فرایند نسبی با توجه به شرایط سیاسی کشور و امکانات اقتصادی و زیرساخت‌ها و بنیان‌های بالقوه و پتانسیل‌های انسانی آن است. لذا انتظار و توقع جامعه مرزنشین ایران و مردم اورامانات از نظام سیاسی و دولتمردان، توسعه عدالت محور، متوازن با دیگر مناطق کشور است و طبیعی است همچنان که در تمام دوران‌ها از جمله انقلاب، جنگ تحمیلی و دوران تحریم و رکود اقتصادی شریک هزینه‌های کشور بوده‌اند. بدیهی است این حق و توقع را دارند به نسبت توان اقتصادی ومالی و امکانات کشور نیز از امکان توسعه متوازن و پایدار برخوردار باشند.
جناب آقای رئیس جمهور
اکنون که اراده جنابعالی و دولت چهاردهم بر اجرای عدالت اجتماعی و رفع محرومیت و نابرابری‌های حاصل از تبعیض‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است. خواهشمند است و رجاء واثق دارد به جبران سالها عقب ماندگی و توسعه نیافتگی این مناطق، ضمن موافقت، دستور و مقرر فرمائید:
طرح‌ها و پروژه‌های پیشنهادی مشروحه ذیل در دستور کار قرار گرفته و نسبت به ایجاد، تأسیس و تکمیل آن اقدام فرمایند.
بدیهی است “تشکیل صندوق توسعه عمرانی و اقتصادی استان” به ریاست “معاون محترم اجرائی رئیس جمهور” و دبیری استاندار محترم کرمانشاه “جناب آقای دکتر منوچهر حبیبی” که تاکنون شایستگی، توانمندی و دلسوزی خود را به اثبات رسانده است، میتواند درجهت شناسائی، تأمین و جذب سرمایه‌های دولتی، بخش خصوصی و تسهیلات بانکی و مشارکت در ساخت و تکمیل این طرح‌ها و پروژه‌ها در یک برنامه کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، با بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی و خارجی، همکاری نهادهای دولتی و خصوصی، و همچنین استفاده از تسهیلات مالی و فنی به عنوان یک نهاد پویا و کارآمد، زمینه‌ساز تحولات زیرساختی، صنعتی و اشتغال‌زایی در منطقه باشد.
۱. تأسیس و ایجاد فرمانداری ویژه اورامانات (در برنامه کوتاه‌مدت یکساله) در یکی از شهرستانهای ( پاوه، جوانرود، روانسر و یا ثلاث‌باباجانی ) با توجه به موقعیت استراتژیک و مطلوب جغرافیایی، مرزی، فرهنگی و گردشگری به منظور ارتقای سطح مشارکت مدیریتی در استان و کاهش بروکراسی اداری در جهت تسهیل و آسان‌سازی روند توسعه منطقه‌ای.
۲. ایجاد منطقه ویژه اقتصادی، صنعتی و تجاری (در برنامه میان‌مدت ۳ ساله) با هدف توسعه صادرات غیرنفتی به بازارهای منطقه‌ای و کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار.
۳. احداث یک واحد پتروشیمی (در برنامه بلندمدت ۵ ساله)
در ادامه مجموعه پتروشیمی‌های زنجیره‌ای استان با توجه به دسترسی آسان به خطوط لوله گاز و نزدیکی به بازارهای مصرف اقلیم عراق با هدف جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و سرمایه‌های محلی، افزایش اشتغال و کاهش بیکاری.
۴. توسعه زیرساخت‌های گردشگری (در یک برنامه میان مدت ۳ ساله) به منظور احداث اقامتگاه‌های بوم‌گردی با معماری سنتی، بهبود دسترسی به جاذبه‌های طبیعی و اعطای تسهیلات بانکی به فعالان گردشگری با توجه به ثبت جهانی منظر فرهنگی اورامانات، منابع طبیعی، چشمه سارها، رودخانه‌ها و پوشش جنگلی منطقه در جهت جذب سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی و محلی با هدف افزایش اشتغال و کاهش بیکاری.
۵. ارتقای بازارچه‌های مرزی شوشمی در پاوه و شیخ‌صالح در ثلاث‌باباجانی به گمرکات رسمی (در یک برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) و راه‌اندازی بازارچه‌های سازان (باینگان)، دروله(جوانرود) و تیله‌کوه (ازگله و سرپل‌ذهاب) با هدف توسعه مبادلات بازرگانی و ایجاد اشتغال پایدار.
۶. اجرای طرح و پروژه معطل مانده سردسیری اورامانات (در یک برنامه میان مدت ۳ ساله) با توجه به منابع آبی موجود (سد داریان بر رودخانه سیروان) و (سد آزادی بر رودخانه زمکان) به منظور (توسعه زیرساخت‌های کشاورزی، باغداری و دامداری) مکانیزه و مدرن با هدف کاهش بیکاری و اشتغال پایدار.
۷. توسعه زیرساخت‌های عمومی ( در برنامه میان مدت ۳ ساله) با تعریض و توسعه راه‌های بین شهری، آسفالت کامل جاده‌های روستایی، اتصال به شبکه ریلی کشور به منظور توسعه حمل و نقل عمومی و توسعه نیروگاه‌های خورشیدی محلی با هدف افزایش منابع انرژی در جهت تأمین نیاز پروژه‌های صنعتی، کشاوزی و گردشگری.
۸. اعطای معافیت‌های مالیاتی و گمرکی ده ساله (در تصمیم و برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) به منظور جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی بعنوان محرک اقتصادی.
۹. افزایش اعتبارات دولتی و تسهیلات بانکی(در برنامه میان مدت ۳ ساله)به منظور تکمیل پروژه‌های عمرانی و توسعه صنایع تبدیلی.
۱۰. افزایش مشارکت شایستگان منطقه در سطوح مدیریت‌های منطقه‌ای، استانی و ملی(در برنامه کوتاه مدت ۱ ساله)
با توجه به اینکه زیربنای توسعه اقتصادی و اجتماعی، توسعه انسانی است.
۱۱. ساماندهی وضعیت کولبران (در برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) با اجرای طرح ساماندهی تجارت مرزنشینان، آموزش مهارت‌های جایگزین و پرداخت غرامت به خانواده‌های آسیب‌دیده.
۱۲. توسعه مراکز آموزش عالی و فنی حرفه‌ای (در برنامه میان مدت ۳ ساله) از جمله: تأسیس دانشکده‌های سلامت، پرستاری و دندانپزشکی زیر نظر دانشگاه علوم‌پزشکی کرمانشاه و همچنین ایجاد و تأسیس مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای در سطح شهرستانهای منطقه اورامانات.
۱۳. اجرای طرح مُعسِرین و حمایت از رزمندگان (در برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) با هدف پوشش بیمه درمانی رایگان، اشتغال‌زایی هدفمند و پرداخت مستمری و حقوق به رزمندگان دفاع مقدس.
۱۴. افزایش سطح مشارکت زنان در مدیریت‌ها (در برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) با هدف بالا بردن نقش بانوان در مشارکت‌های اجتماعی و رفع نابرابری‌های جنسیتی.
۱۵. تأسیس شبکه تلویزیونی محلی و یا اختصاص بخشی از برنامه‌های شبکه زاگرس به اورامانات (در برنامه کوتاه مدت ۱ ساله) به منظور معرفی فرهنگ و جاذبه‌های اورامانات، پوشش اخبار و رویدادهای منطقه‌ای و کاهش وابستگی مردم به شبکه‌های برون مرزی.
۱۶. پیشنهاد تأسیس شهر جدید (هورامان) (در برنامه بلندمدت ۵ ساله) با توجه به موقعیت جغرافیائی مطلوب و مناسب گردشگری با زیرساخت‌های مدرن و تکنولوژی روز تحت عنوان شهر هوشمند.
جناب آقای رئیس جمهور
این طرح‌ها، برنامه‌ها و پیشنهادات، با تأمین اعتبارات جبرانی و تسهیلات بانکی مناسب و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و مشارکت فعال مردم محلی، با حمایت استاندار و مسئولین محلی و استانی و پشتیبانی دولت قابلیت اجرا و تحقق دارد و اهداف توسعه را محقق خواهد کرد.
امیدوارم این مهم مورد توجه جنابعالی، اعضای محترم هیئت دولت، استاندار پرتلاش استان کرمانشاه، مدیران کل و دیگر نهادهای حکومتی قرار بگیرد.
با احترام
محمدرئوف قادری
عضو هیئت رئیسه مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی و معاون ستاد و رئیس شورای راهبردی اقوام، ادیان و مذاهب ستادمرکزی دکتر پزشکیان
مقالات دیگر
امضای ۱۲ تفاهمنامه اقتصادی در سفر رئیسجمهور به کرمانشاه
دپوی بنزین خودرو پراید را در سنندج طعمه حریق کرد
