پایگاه خبری رخداد غرب – وقتی صحبت از توسعه‌نیافتگی کرمانشاه می‌شود، ذهن بسیاری سراغ واژه‌هایی چون «امکانات محدود»، «تبعیض مرکز _ پیرامون» یا حتی «کم‌توجهی ملی» می‌رود. اما واقعیت این است که بخشی از این معما محصول نهادینه شدن ضعف درونی، از جمله فقدان مطالبه‌گری رسانه‌ای، سیاسی‌کاری در لایه‌های مدیریتی و تضعیف سرمایه اجتماعی استان از درون خود آن است.

کرمانشاه سال‌هاست از رسانه‌هایی واقعی و اثرگذار بی‌بهره است. رسانه‌های محلی عموماً از طرح مسائل جدی و انتقادی یا انعکاس دغدغه‌های مردم در عرصه مدیریت شهری و استانی پرهیز می‌کنند. این امتناع، هم ریشه در محدودیت‌های سیاسی دارد و هم در ملاحظات غیرحرفه‌ای دوستانه و قومی. در نتیجه، بسیاری از مدیران نه دغدغه پاسخگویی دارند و نه نگرانی درباره کارنامه و عملکردشان.

در دو دهه گذشته، غالب انتصاب‌های مدیریتی استان، نه تنها مبتنی بر شایسته‌سالاری نبوده، بلکه گاه به سهم‌خواهی جناحی، قبیله‌ای و قومی آلوده شده است. فضای سیاست‌زده و رانتی، مدیرانی را بر سر کار می‌آورد که پیشینه و تخصص‌شان تابعی از وابستگی جناحی یا ژن خانوادگی است. حوزه‌هایی مثل شهرداری، فرمانداری‌ها و حتی برخی بخش‌های وابسته به اقتصاد و صنعت استان، بستری شده‌اند برای جابه‌جایی نیروهای سیاسی، نه متخصصان واقعی و کارآفرین.

عدم شفافیت فرآیندهای انتصاب و سکوت رسانه‌ها و فعالان مدنی در این بخش، چرخه ناکارآمدی را تداوم می‌بخشد: مدیران می‌آیند و می‌روند، اما شهر و استان جایی حرکت نمی‌کند.

ویژه خواری‌ها و رانت خواری‌های برخی، بعضا منافع اقتصادی را به حلقه‌ای محدود از ذی‌نفعان واگذار کرده است. همین مسئله نیز، ذره‌ذره تنگناهای اجتماعی، کمرنگ شدن نسل جوان و کوچ اندیشه‌های مولد را پدید آورده و باز، ضعف رسانه‌ها در پیدایش این وضعیت دخیل بوده است.

واقعیت تلخ این‌جاست؛ حضور کمرنگ رسانه‌های قوی، مستقل و مطالبه‌گر، کرمانشاه را به شهری بی‌تغییر بدل کرده است. جایی که مدیران و سیاستمداران، کمتر بابت تصمیم‌های غلط یا ناکارآمدی‌هایشان مورد سؤال قرار می‌گیرند و همین میزان محدود امید به توسعه نیز زیر سایه سیاست‌بازی و رانت کم‌رمق مانده است.

روزنه‌ی نجات اما، بازگشت به ریشه‌های روزنامه‌نگاری انتقادی، حرفه‌ای و مطالبه‌گر است. کرمانشاه، بیش از هر زمان دیگری نیازمند رسانه‌هایی است که از منافع واقعی مردم دفاع کنند، مچ سیاست‌زدگی و رانت را بگیرند و مطالبه توسعه را تبدیل به خواست عمومی کنند. بی‌شک، بدون این شوک واقعی، استان در همان نقطه‌ای که بیست سال پیش بوده، باقی خواهد ماند./

حامد شاهین مهر دانش آموخته ارتباطات